كريستوبال بالنسياگار Cristobal Balenciaga

اسطوره اسپانيايي طراحي كوتور کریستوبال بالنسیاگا Cristóbal Balenciaga طراح مد اسپانیایی و مالک خانه مد بالنسیاگا بود. او شهرت خودش را مدیون استانداردهای بی‌نظیر در طراحی و در پی آن، القابی همانند «استاد همه ما»، «مؤسس تنها خانه مد به معنای واقعی» بود. این لقب‌ها را بزرگان دنیای طراحی همانند کریستین دیور و کوکو شنل به او دادند. کوکو شنل معتقد بود که دیگر خانه‌های مد دنیا، در مقایسه با بالنسیاگا یک طراح مد ساده هستند. همه طراحان مد و پیروان فشن، در طول دوران حیاتش، او را استاد طراحی مد و لباس می‌دانستند و در روز مرگش، تیتر اکثر روزنامه‌ها، عناوینی همانند «مرگ پادشاه» یا «مرگ اسطوره» داشتند. بیشتر افرادی که او را می‌شناختند معتقدند که هیچ کسی نمی‌تواند تکراری از کارهای او باشد.بالنسیاگا خانه‌ی مد و برندی تجملی در اسپانیا است که توسط کریستوبال بالنسیاگا پایه‌گذاری شد و در زمینه‌ی لباس، کیف، کفش، اکسسوری و عطر فعالیت می‌کند. او طراحی بود که توسط دیور و شنل که از هم‌عصرانش بودند، تحسین شد

کودکی تا جوانی :

بالنسیاگا در ایالت باسک در شمال اسپانیا و در سال ۱۸۹۵ به‌دنیا آمد. او از ابتدا هنر خیاطی را از مادرش، Martina Eizaguirre که خیاط بسیاری از خانواده‌های اشرافی و متمول شهر بود، فراگرفت. در سنین نوجوانی‌اش، شخصی به نام مارکز د کاساتوره (Marquese De Casa Torres) به استعداد مرد جوان، بالنسیاگا، پی برد و از او حمایت کرد تا بتواند خیاطی حرفه‌ای را در مجله‌ی لوور (Magazine Au Louvre) در سن‌سباستین بیاموزد؛ تا جایی که وی توانست به یک شرکت تولید لباس بپیوندد و به عنوان طراح ارشد در آنجا مشغول به کار شود.

در سال ۱۹۱۲، مارکز او را به پاریس، مرکز فشن دنیا، فرستاد و بالنسیاگا پس از آشنایی با pairet and cherait، مدهای پاریسی را برای مشتریان خاص خود خریداری می‌کرد.

کمپانی بالنسیاگا در سال ۱۹۱۹، بالنسیاگا آتلیه‌ی کوچک خود را به نام کمپانی بالنسیاگا (Balenciaga y Compania) با حدود سی نفر کارمند، در سن‌سباستین افتتاح کرد. این کمپانی با حمایت‌های مالی خواهرش به سرعت توسعه یافت. مشتریان او، بانوان مرفه از اشراف اسپانیا بودند ولی او همچنان لباس‌های مد پاریس را عرضه می‌کرد.

بالاخره، در سال ۱۹۲۴، کریستوبال سالن کوچک خود را در سن‌سباستین گشود و از اولین کالکشن خود در سال ۱۹۲۵ رونمایی کرد. وی در اولین کالکشن خود لباس‌های تجملی و سلطنتی طراحی کرده بود و با این کار موفقیتش را تضمین کرد.

او همچنین برند ایزا (Eisa) را برای لباس‌های تابستانی و با قیمت‌های پایین‌تر افتتاح کرد.

جنگ‌های داخلی اسپانیا و تأثیرات آن بر بالنسیاگا

زمانی که سلطنت اسپانیا در سال ۱۹۳۱ سقوط کرد، دوره‌ای از بی‌ثباتی شروع شد و به دنبال آن بسیاری از اشراف‌زادگان که از مشتریان طراحان بزرگ بودند، همه چیز خود را از دست دادند و یا تبعید شدند. به این ترتیب بالنسیاگا مجبور به بستن خانه‌ی مد خود شد و در زمان وقوع جنگ‌های داخلی اسپانیا، به پاریس نقل مکان کرد.

در ژوئن سال ۱۹۳۶، بالنسیاگا خانه‌ی مد خود را دوباره احیا کرد. همچنین سه شرکت اسپانیایی که تولیدشان متوقف شده بود، دوباره کار خود را تحت عنوان ایزا کستورا (Eisa Costura) شروع کردند و در آگوست ۱۹۳۷ اولین کالکشن‌اش از این برند را رونمایی کرد.

اگرچه رسانه‌ها اشتیاق کمتری نسبت به این کالکشن جدید نشان دادند ولی خریداران طرح‌های جدید را دوست داشتند. گرچه در سال ۱۹۳۹ که طراحان برای طراحی از لباس‌های قدیمی (مانند لباس‌ها در نقاشی “دختر پادشاه اسپانیا” از دیگو ولازکوئز) الهام می‌گرفتند، خیلی موفق‌تر بودند.

بالنسیاگا برای اینکه از مصادره شدن ساختمان و کسب و کارش جلوگیری کند، در تمام مدت اشتغالش، به رونمایی از کالکشن‌های کوچک ادامه داد.

دوران طلایی بالنسیاگا

بالنسیاگا همکاری‌اش را با شرکت منسوجات آبراهام آغاز کرد. این شرکت پارچه‌ی “گازار” (gazar) را اختصاصاََ برای طراحان ابداع کرده بود. این منسوج، پارچه‌ای خشک و غیرمنعطف، شبیه به جنس ارگانزا بود و برای خلق فرم‌های حجیم در لباس‌هایش بسیار ایده‌آل بود.

پس از مدتی، مطبوعات از بالنسیاگا به‌خاطر طراحی‌های منحصر به فردش تقدیر کردند و او را پادشاه اوت‌کوتور نامیدند. دیور می‌گفت: اوت‌کوتور مانند یک ارکستر است که رهبر آن بالنسیاگاست و بقیه‌ی ما طراحانِ اوت‌کوتور نوازنده‌گان این ارکستر هستیم و از چیزی که رهبرمان نشان می‌دهد پیروی می‌کنیم. کوکو شنل نیز بالنسیاگا را تنها طراح قابل در ابداع طرح، برش و دوخت یک لباس حرفه‌ای و کامل می‌دانست.

در سال ۱۹۶۸، سالی که بالنسیاگا اونیفرم کارکنان هواپیمای فرانسه را طراحی کرد، تصمیم به بازنشسته شدن بعد از نیم قرن کار گرفت. وی تصمیم داشت بقیه‌ی عمر خود را وقف نوشتن درباره‌ی اوت‌کوتور کند و می‌گفت: دیگر زنی نمانده که به آن لباس بپوشانم.

خانه‌ی مد، بدون بالنسیاگا

بالنسیاگا در شهر جاوآ (Javea) در اسپانیا در سال ۱۹۷۲ درگذشت و خانه‌ی مدِ وی تحت رهبری چندین طراح قرار گرفت؛ گرچه کسانی که جایگزینش شدند به سختی توانستند ادامه‌ دهنده‌ی کار او باشند و شهرت و اعتبار او را نگهدارند. در سال ۱۹۷۷، Nicolas Ghesquiere کنترل خانه‌ی مد را به دست گرفت.

او با استفاده از برجسته‌ترین تجارب استادان و پیشکسوتانش لباس‌های نمادین زیادی برای این برند طراحی کرد. او با الهام از طرح‌های قبلی و آمیختن آن‎‌ها با فیلم‌های علمی تخیلی (مانند فیلم جنگ ستارگان) طراحی‌های جدیدی را آغاز کرد که برش‌ها و قالب‌های عالی داشتند.

از این مجموعه می‌توان به شلوار چسبان ربات طلایی، کفش‌های پاشنه بلندی که از لگو الهام گرفته شده بودند و کیف دستی “لاریات” (Lariat) اشاره کرد.

برند بالنسیاگا در چند سال اخیر

در نوامبر ۲۰۱۲، Ghesquiere خانه‌ی مد بالنسیاگا را ترک کرد و الکساندر ونگ (Alexander Wang) که ۲۹ سال داشت و اهل نیویورک بود جایگزین وی شد. ونگ به‌خاطر استایل خیابانی‌اش معروف بود و برای این برند تعداد زیادی لباس با الهام از استایل اسپرت طراحی کرد

در تابستان ۲۰۱۵، ونگ از این کمپانی خارج شد و دمنا گاوازالیا (Demna Gavssalia) جای او را پر کرد. در حال حاضر نیز، گاوازالیا طراح اصلی بالنسیاگاست.